Sinds een aantal weken heeft het d’Oultremont College er een bijzondere bewoner bij, namelijk Sura. Sura is een prachtige witte Samojeed, die binnen onze school af en toe de rol van therapiehond mag spelen. Al twee keer heeft Sura geassisteerd bij de faalangst-reductie-(FAR-)training voor een aantal leerlingen. Het inzetten van een therapiehond komt steeds vaker voor, maar wat is nou de toegevoegde waarde van een hond?
Een hond oordeelt niet en leeft in het hier en nu, een hond kan lichaamstaal en emoties van mensen lezen, spiegelt, reageert primair en non-verbaal, de motivatie neemt toe. Daarnaast is een hond laagdrempelig toegankelijk, rustgevend en stress verminderend. Ook nodigt de hond uit tot interactie als een echt sociale katalysator. Bovendien helpt de hond bij het stellen van grenzen, het verbeteren van het zelfvertrouwen en zelfbeeld en leert ie mensen beter omgaan met uitdagingen. Maar dit alles valt beter te beschrijven met de ervaringen van een van de deelnemers (een jongeman uit de derde klas van onze school).
Mijn ervaringen met de hond en het programma (leerling)
Omdat de training pas sinds kort van start is hebben we nog maar één training met de hond gehad. Mijn ervaringen met de hond zijn nu al zeer positief. Ik vond het een erg leuke ervaring en heb er ook zeker wat van geleerd. Door de hond zijn reacties en lichaamstaal te reflecteren naar die van ons hebben wij in ons verbeterpunten en goede punten weten te vinden. Ook hoe de training zelf loopt vind ik erg fijn. Er zijn twee medewerkers van de school met wie we in vertrouwen (samen met de groep) het kunnen hebben over onze faalangst.
Wanneer de groep al aan tafel zit komt de hond vrolijk het lokaal in huppelen om even te snuffelen en te kijken hoe iedereen reageert. Wanneer de hond er klaar mee is kunnen we beginnen. We krijgen parcours waar we de hond doorheen moeten leiden. Dit omdat de hond niet oordeelt en je zijn lichaamstaal makkelijk af kan lezen. Hierop reflecteren wij het gedrag van de hond op onszelf en hoe wij onszelf misschien zouden kunnen verbeteren. Ook krijg ik een goed gevoel na het goed uitvoeren van zo’n parcours. De effecten van Sura op mij? Naast het feit dat ik een beetje meer moet opletten als de hond rondloopt vind ik het superfijn. Ik voel me erg rustig en op mijn gemak met de hond om me heen. De hond is super sociaal en ziet hoe jij je voelt en daar reageert hij ook op. En daar kan ik weer veel van leren.
Verantwoord omgaan met de hond
Het baasje van Sura is collega Kitty Wijkman. Zij heeft een grote ervaring in het omgaan met vooral Samojeden. Sura is van jongs af aan opgevoed en getraind via een positieve trainingsmethode (en gelukkig was ze al heel jong sociaal én leergierig). Kitty heeft vele cursussen gevolgd (en nog steeds) om op een verantwoorde wijze met honden dit werk te kunnen doen. Eén van die cursussen is Hondenbegeleider AAI/DOI die wordt gegeven door stichting Contacthond.
Daarnaast volgt zij met Sura workshops bij Stichting Contacthond waar verder wordt ingegaan op de samenwerking tussen jou en je hond en wat de hond nog van jou nodig heeft om haar werk goed te kunnen doen.
Sura is ondertussen volwassen, ze wordt dit jaar 3. Daarmee was de tijd aangebroken om haar ook daadwerkelijk in te gaan zetten. Sinds januari dit jaar gaat ze al mee naar school.
Binnen de school doen we ook aan bewustwording richting personeel en leerlingen. Hoe om te gaan met Sura en honden in het algemeen. Ook wordt er uitleg gegeven over de lichaamstaal van honden.
Sura loopt niet zomaar los door de school, ze wordt in samenwerking met de zorgafdeling ingezet bij bepaalde trainingen waaronder faalangst. Uiteraard zijn er dan ook momenten dat er geknuffeld mag worden. Verder verblijft Sura op de kamer van haar eigenaar waar ze een comfortabele rustplek heeft en omringd wordt door haar favoriete speeltjes en botjes.
Het welzijn van de hond wordt ten allen tijden gewaarborgd, ze wordt ook niet ingezet zonder haar begeleider.
We houden daarbij ook rekening met het welzijn van onze leerlingen, er zijn leerlingen die bang zijn van honden, honden helemaal niet leuk vinden, of allergisch zijn.
Evaluatie en toegift van een FAR bijeenkomst
Aan het einde van de bijeenkomst vroegen de begeleiders aan de leerlingen wat ze ervan vonden en of ze begrepen waarom er een hond bij was. Er kwamen antwoorden als “dit is een vorm van zelfreflectie” en “hoe ik zelf bepaalde situaties ervaar”. Daarnaast waren ze het er ook over eens dat het een leuke ervaring was met Sura erbij.
Terwijl we met het nabespreken bezig waren was Sura bij één leerling onder het tafeltje gaan zitten, helemaal tegen de leerling aan hangend, waarbij Sura werd aangehaald. Hoewel ze allemaal wisten dat Sura niet zomaar aangehaald mocht worden, was het op dat moment wel OK. Het was een wat rustige, stille leerling. Sura voelde feilloos aan dat deze leerling wat extra aandacht nodig had. Een hond kan lichaamstaal en emoties van mensen lezen, en dat deed ze hier dan ook perfect.
